“Pogingen Iets van het Leven te maken” door Hendrik Groen

Ik heb besloten om een blog te beginnen over boeken die ik gelezen heb. Vandaag, Koningsdag 2016, het eerste boek. Pogingen iets van het leven te maken is een dagboek. Het geheime dagboek van Hendrik Groen, 83 ¼ jaar. Het loopt van 1 januari 2013 t/m 31 december 2013.

Hendrik GroenHendrik Groen – een pseudoniem van Peter de Smet weten we sinds gisteren – beschrijft hoe het toegaat in een verzorgingshuis in Amsterdam Noord. Groen woont in het verzorgingshuis. Zijn vrouw verblijft in een inrichting sinds de tragische dood van hun kind. En hij moet er iets van het leven proberen te maken. Dat lukt goed, al hebben Hendrik en zijn vrienden en vriendinnen van de Oud Maar Niet Dood Club die zij hebben opgericht veel  tegenslagen te verduren. Vriend Evert heeft suiker; er wordt een been bij hem afgezet. Zijn geheime liefde wordt getroffen door een herseninfarct en sterft. Een andere vriendin glijdt langzaam naar een steeds verder vorderend stadium van Altzheimer.

Op zichzelf niet een onderwerp om vrolijk van te worden. Maar van Henk Groen word je dat wel door de humoristische manier waarop hij het in wezen toch trieste leven van de bewoners van het verzorgingshuis beschrijft. De dagboekfragmenten zijn kort maar geven trefzeker de sfeer in het huis weer. Ik moest aan Han Voskuil en Het Bureau denken. Al heeft Groen heel wat minder woorden nodig (nog geen bladzij per dag) om zijn belevenissen te beschrijven.

 

De typering is raak. Dat weet ik uit ervaring door mijn bezoeken aan het verzorgingshuis en later het verpleeghuis waar mijn moeder woonde. Ze werd wel heel wat ouder dan de leeftijd die Hendrik Groen bereikt heeft als hij zijn dagboek gaat bijhouden. Ouder dan honderd jaar. Ik denk aan de vrolijkheid van het personeel en hun wil er iets van te maken voor de ‘oudjes’ zowel als de niet echt bemoedigende en onbegrijpelijke regels gelden in zo’n huis. Opgelegd  door de directie. Breek me de bek niet open.

Groen heeft inmiddels een tweede dagboek geschreven. Als mijn vergelijking met Voskuil helemaal opgaat staat ons nog heel wat te wachten.

6 Reacties

  1. Bart van der Heide

    Leuk idee en ik ga je natuurlijk volgen. Ik heb het boek met plezier gelezen.

    Reageren
    1. Fred Kelpin

      Het is een prachtig boek!

      Reageren
  2. lotte Vrij

    Nou, best wat om over na te denken.
    Mijn moeder woont in Amsterdam Noord.
    Ik ga het boek maar eens lezen. Bedankt Fred

    Reageren
    1. Fred Kelpin (Auteur bericht)

      Het is vooral ook een erg leuk boek. Ik denk dat je het met plezier zult lezen.

      Reageren
  3. Han Ockhuijsen

    Dit is een leuk idee Fred! Ik ga je besprekingen zeker volgen. Waarschijnlijk niet alle boeken lezen want ik heb zelf nog een lijst waar ik mee bezig ben. Maar misschien zijn er overlappingen. Groeten, Han

    Reageren
    1. Fred Kelpin

      Het volgende boek gaat over Limburg. Misschien kun je dat dan overslaan.
      Dank voor je reactie.

      Reageren

Laat een reactie achter

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *